Επανειλημμένα έχει ακουστεί η άποψη ότι η καλύτερη ηλικία γιά να ξεκινήσει μία θεραπεία είναι η ηλικία των 12 ετών. Το σκεπτικό είναι ότι στα 12 έχει ολοκληρωθεί η μόνιμη οδοντοφυια, τα συγκλεισιακά προβλήματα είναι πλέον ορατά καί άρα μπορεί να αρχίσει η θεραπεία. Δυστυχώς όμως η άποψη αυτή είναι λανθασμένη. Το γεγονός ότι όλα τα δόντια είναι μόνιμα στήν ηλικία αυτή είναι παραγοντας που μάλλον δυσκολεύει παρά διευκολύνει τη διευθέτηση του προβλήματος .Ετσι η συνηθισμένη κατάληξη είναι μία θεραπεία με εξαγωγες 2 ή 4 προγομφίων.

Η Αμερικανική Ορθοδοντική Ομοσπονδία συνιστά την ηλικία των 7 ετών γιά την πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό. Σε ένα παιδί 7 ετών μπορούν να διαγνωστούν εγκαίρως τα σκελετικά καί συγκλεισιακά προβλήματα που τυχων υπάρχουν η θα εμφανιστούν στό άμεσο μέλλον . Εάν μάλιστα σύντρεχουν λόγοι μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα. Γιά παράδειγμα μία 3η τάξη κατά Angle μόνο σε μιά μικρή ηλικία μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία . Το ίδιο καί μία διάνοιξη υπερώας καλό είναι να αντιμετωπίζεται εγκαίρως.

Η ηλικία των 10-12 ετών είναι σίγουρα η καλύτερη ηλικία γιά να γίνει η ορθοδοντική θεραπεία σε κάποιον που την έχει ανάγκη. Oι λόγοι ειναι πολλοί καί θα αναλυθούν παρακάτω.

  1. Στην ηλικία αυτή παρουσιάζεται μία έντονη ανάπτυξη πού βοηθά πολύ την ορθοδοντική θεραπεία . Η εφαρμογή εξωστοματικών δυνάμεων έχει καλά αποτελέσματα καί ετσι λύνονται τα σκελετικά προβλήματα εγκαίρως χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία του ασθενούς.
  2. Η συγκεκριμένη περίοδος χαρακτηρίζεται σαν μεταβατική αφού σταδιακά ο μικτός φραγμός αλλάζει σε μόνιμο. Η θεραπεία μπορεί να καθοδηγήσει τά 12 μόνιμα δοντια που ανατέλλουν στις σωστές τους θέσεις καί όχι να τα μετακινεί στις θέσεις αυτές αφού θα έχουν ήδη ανατείλλει, κάτι πού θα γίνεται αναγκαστικά σε μία θεραπεία σε μεγαλύτερη ηλικία.
  3. Οι ασθενείς είναι αρκετά μεγάλοι γιά να κατανοούν την αξία μιας θεραπείας καί γιαυτό να είναι συνεργάσιμοι χωρίς όμως να έχουν μπεί στήν εφηβία όπου η εμφάνιση με ” σιδεράκια ” ενδεχομένως να δημιουργεί αρνητικούς προβληματισμούς καί αρα έλλειψη συνεργασίας.
  4. Με τα κατάλληλα θεραπευτικά σχήματα είναι δυνατή αποφυγή εξαγωγών γιά ορθοδοντικούς λόγους κάτι πού ίσως είναι αδύνατο σε μεγαλύτερη ηλικία.
  5. Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι δεν νοείται ορθοπεδική αντιμετώπιση σκελετικών ανωμαλιών σε ηλικία που έχει μείνει λίγη η καθόλου ανάπτυξη.